**"BİLEMEDİM SENİ"**
Ben bilemedim, tanıyamadım seni,
Bir rüya sandım, gerçek sanmıştım ben.
Gözlerinde güneş, sözlerinde deniz,
Aşk diye sardım yüreğime seni.
Oysa tanıdım sanmıştım bir zaman,
Gölgende soldu bahçelerim, hazan.
Hayalimdeki kadın iken bir zaman,
Hayallerimi yıkan kadın oldun.
Sen sevdiğimken, kalbimin tek sultanı,
Nasıl da döndün bana yaban elleri?
Dudaklarında gülüş, içinde yangın,
Benden nefret eden kadın oldun.
Bir masal gibi başlamıştı hikâyem,
Sonu kırık cam, sonu dipsiz kuyu.
Ben aşk diye sarıldıkça sana,
Sen vurdun zehrini, kanadım suyu.
Şimdi sessizliğin sarar tenimi,
Bir yalnızlık ki, tarif edilmez.
Gözlerimde son bir umut belki,
Ama sen çoktan silinmişsin.
Bilemedim seni, anlayamadım,
Yüreğimde açan diken oldun.
Aşk dediğin bir yanılsamaymış,
Sen ise en büyük ihanet oldun.
Bir kuş gibi uçtu gitti nefesin,
Ben avuçlarımda tuttum sanırken.
Gölgen bile yok artık yanımda,
Rüzgâra savrulmuş bir toz oldun.
Sana dokundum, soğuktu tenin,
Bir kış gecesi gibi dondum ansızın.
Gülüşün bir bıçak, sözlerin pusu,
En güzel yalanımdın, bilemedim.
Bir resim gibi asılı kaldın zihnimde,
Renklerin soldu, çerçeven kırık.
Ne kadar sildimse de seni,
Her gece yeniden çiziliyorsun.
Yıldızlar bile anlatamaz şimdi,
Nasıl da kayboldun gözlerimden.
Bir şarkıydın, yarıda kaldın,
Kulaklarımda son bir çığlık oldun.
Aynalara sordum, neredesin diye,
Her biri sustu, her biri boş.
Sen bir hayalet, ben bir hayal,
İkimiz de yokuz artık, bilemedim.
Toprağa düşen bir yaprak gibi,
Sessizce çürüdü aşk dediğimiz.
Sen gittin, ben kaldım, öylece,
Bir hiç uğruna, bilemedim seni.
Bir rüya gibi geçtin kalbimden,
Ellerim boş kaldı, gözlerim nem.
Sen bir meltemdin, esip geçtin,
Bense kaldım, bir dal gibi eğilmiş.
Sözlerin bal, bakışların zehir,
İçimde yangın, dışımda buz.
En tatlı acıydın, en derin sızı,
Yüreğimde kaldın, bilemedim.
Bir şiir gibi okudum seni,
Mısralarım ağladı, sessizce.
Her kelimem bir damla oldu,
Seni anlattım, bilemedim seni.
Geceler bana seni fısıldar,
Yıldızlar seni gösterir uzakta.
Ama ne bir sesin, ne bir nefesin,
Sessizliğe gömüldüm, bilemedim.
Aynalarda aradım yüzünü,
Her biri bana döndü, sustu.
Sen bir sis, ben bir hayal,
Bulutlara karıştık, bilemedim.
Toprak aldı sevdalarımızı,
Bir mezar oldu aşk dediğimiz.
Sen uçtun, ben kaldım yerde,
Gökyüzüne baktım, bilemedim seni. |
