Bir sabah sen uyurken bir çýðlýk kopacak Bu çýðlýk seni ve herkesi uyandýracak Kalkýp nereden geliyor diye bakacaksýn Baktýðýnda bizim evden geldiðini anlayacaksýn Sen daha þaþkýnlýðýný atamadýðýn bir anda Bir sela sesi çýnlayacak bu þehrin sokaklarýnda Tüm insanlar toplanacak birden oraya Benim öldüðümü söyleyecekler sana Ýnanmak istemeyeceksin onlara Sonra koþup geleceksin bizim eve Sarmýþlar beni beyaz bir çarþafa Bir hoca dua edecek baþ ucumda Derken tabuta koymak isteyecekler beni Vermemek için tutacaksýn beyaz kefenimi Yalvaran gözle bakacaksýn onlara Dokunmayýn diyeceksin ne olur dokunmayýn ona Ben koyarým onu tabutuna Ellerin varmayacak beni tabuta koymaya Mecbur olduðunu anlayacaksýn bir anda Koyacaksýn beni o uzun sandýða Ve dönüp onlara beni sevdiðini söyleyeceksin Sonra dönüp bana Ýnan bu sözüm yalan deðil diyeceksin Sarýlýp tabutuma bir off... çekeceksin Ýþte o an benim aylarca çektiðimi Sen bir anda çekeceksin Geçte olsa hataný anlayacaksýn Bir an yaþlý gözlerle bana bakacaksýn Bak sana döndüm diye yalvaracaksýn... Mecburen seni seveni.. Beyaz kefeninde býrakacaksýn Ve o günden sonra insanlarýn dilinde Geç dönen sevgili olarak anýlacaksýn"