ŞİİRLER

11.10.2005 15:13:03

yoksun artık
bahçesinde en güzel çiçekleri açan
o güzel gözlerin de yok
umursayışımın en derin nağmelerini yaşıyorum
şimdi bir deniz kenarında
üç taraftan kuşatılmış serin duygularım da kurudu
yalnızlığın ateşinde
küçük kirpiklerinin el salladığı bir dünyada
en kabarık alevlerde volkanlar patlıyor

yasemin çiçeklerini özlüyorum
incecik sallanır rüzgarda hani
ve kokusunu
bilmelisin artık
ağustos böceğiydi sersemleten gecemizi
karanlığı da bize öksürten
ama hıçkırıklarımızdan biliyorduk
ve bekliyorduk uslanmadan
suratımıza düşen her parça kırgınlığın
avuçlarımızda
kayboluşunu seyretmek için
yüreğimizde taşan nehirlerin
her iki yatağından coşan dalgalarının sevince dönüşmesini

nefes nefese kalmışlığım oluyordun sonra
tırnak uçlarından hayata,
nasıl durmuşluğum sorgulanırken
tam böyle bir zamanda geçiyordun
taze soğan kokulu soframızdan
ve illaki yalnızlığından bahsederken ıslanıyordu
tenimdeki taş toprak kokusu..

Ekleyen/Kaynak: mehmet ferik camiye

Yorumlar [ Yorum Yaz ]