2.06.2006 18:44:31
BİR ÇOCUK AĞLAR İÇİMDE
’bir çocuk ağlar içimde
göz fenerlerinde maviyi kaybetmiş,
yitik bir hamurla yoğrulur yüreği
bir çocuk ağlar içimde
soğuk ve yıldızsız gecelerde geceyi örter üstüne
ve
kınalı bir gelincik koşar kalbinde
elleri üşür
güneşe koşmak ister
ve bir çiçek besler ellerinde
gözyaşlarıyla sular onu
nabzında yaşamın verdiği yorgunluk var
susmak ister artık...’
YILMAZ ERDOĞAN
NE KONUŞAYIM DİYE SORAR
ne konuşayım
diye de sorar sonra
ama her kelime daha yakıcıdır diğerinden bilemez
sadece susar durur
sonra aklına bir şey gelir
anlatacaktır ama susar
çünkü suskunluğunu anlatmasını bekler ama nafile
neylerse olmuyor
bekliyor susmayı
seviyor
susmayı ve soluyor zamanın teni kendine çeken kokusunu
soluyor kendini bekleyen toprağı neylesin
susuyor
derken soruyorsun kaç ten yakıyor bedenini
kaç yürek hissediyor sıcaklığını
kaç iklim seninle yeşeriyor bu da meçhul kalıyor
çünkü susmak sadece kendini tüketiyor
susmak sadece suskunluğu
.....
menduh çeli
01.06.2006
Ekleyen/Kaynak: Menduh çeli
Bu bölüme Siir ekleyebilirsiniz. Siir eklemek için
tıklayın
Yazan: Menduh Çeli 25.06.2006 23:07:11 tşkler Şiiri beğendiğize sevindim, ancak üst kısım Yılmaz Erdoğan’a aitti alt kısım bana umarım alt kısımı beğenmişsiniz. :)) Çünkü zaten Yılmaz Erdoğan abim çok iyi yazan bir şair abimiz...Selamlar
Yazan: aylin 15.06.2006 10:36:01 tebrikler şiirinizicok beyendim başarınızın devamını dilerim
|