ŞİİRLER

12.11.2007 10:50:48

Ne bir derman oluyor sensizken derdime hiçbir derman,
Ne de küçük bir avuntu buluyor yokluğunda bu yürek.
Yeni yeni anlıyorum sensizliğin can yakan ızdırabını.
Meğer sensizken ben, dipsiz kuyuların en dibindeymişim.
Hadi uzat ellerini, tut nolur yüreğimden çek kurtar beni.
Sensiz burda geçen her günüm, her anım
Bitmek tükenmek bilmeyen sonsuzluğun çaresizliği gibi…
Bu zulmün acısını dindirecek,
Tek satır mektubunu bekliyorum kaç zamandır.
Ah bi bilsen sensizken ne haldeyim bu gurbet ellerde.
Ne açlık ne uykusuzluk ne de sıyrık bir kurşun yarası,
Sensizliğin acısı kadar ağır gelmiyor artık.
3-5 nöbetlerinde gizli gizli her ağlayışlarımın sonunda
Hıçkırık olup göklerde inleyen yakarışımsın sen.
Şafak kaç bilmiyorum, ama karanlık olduğu kesin.
Artık, saymıyorum sensizken hiçbir anlamı olmayan şafağımı.
Şimdi utanmadan, sıkılmadan,
Gururumu vurarak alnının tam ortasından,
İtiraf ediyorum
Özlüyorum seni senin özlediğinden çok.
Seviyorum seni, senin sevdiğinden de çok.

Ekleyen/Kaynak: iskender (yürekten düşenler)

Yorumlar [ Yorum Yaz ]