5.01.2008 23:22:38
kırılgan bir güvercin yolluyorum sana akılsızca bakıp arkama batan güneşe inat
sürüklenip giden kağıttan kayığa bindiriyorum düşlerimi batmaması imkansız ben yinede sana yolluyorum
bir şişe şarap döküp ardına döngel ümitleri besliyorum
kuru kuruya olmaz diyorum bu yalnızlık ardından uğursuz gecede yıldızlar kaydırıyorum olur olmadık sebeplerle
sırtımı dayayıp toprak kokusuna sınırlar çiziyorum çehrene ve binlerce çocuk topluyorum heyecanı sen korkusu sen gözlerimde
kirli sakalımı avuçlayıp çöktüğüm dizlerimin ağrısını sıvazlıyorum
çelimsiz bir ağaç dalıyla içinde sen ve ben olan iki kişilik bir ülke çiziyorum okyanus maviliğinde
sarmaşıklar doluyorum bileklerime bir meşale yakıp ayak izlerine bir gece yarısı döküyorum bütün küllerini arkı sen coşkusu sen nehirlere
sıfırdan başlıyorum sayı saymaya anlayacağın hep arkasından yetişiyorum hayata tutunmaya çalışan uçurumları besliyorum ruhumun en ucunda
kendimi çaksam yanarmıyım acaba yanarmıyım bir kibrit agusunda
köreltip keskin olan bütün korkuları zorladıça zorluyorum azmi yavaşlatan bütün aykırılıkları
ve bulamamışken sensiz yaşamanın kolaylıkarını kapı ağzına istifliyorum yarası sen acısı sen bütün duyguları
öksüzlğü sıkıştırıp bağrıma kanayan dualarıma kül basmayı öğreniyorum dokunsan diyorum hani dokunabilsen diyorum parmak uçlarınla çocukluğuma
ihanet edip sana yalancı düşler alırken koynuma şahit ol yeter bu kahrolası yoksulluğuma
gözbebeklerinin içine gömdüğüm sabahlarımı bırakıp salıvermek istiyorum kendimi bir merminin boşluğuna
ama olmuyor bağlıyorum kendimi pası sen demiri sen prangalara
güller ekiyorum çorak topraklarına açsada sürsem diyorum açsada sürsem yanaklarımı kırmızı yapraklarına
bir adım kala nefesim kesiliyor yetişmek üzereyken nefes alışlarına
nakış nakış işlerken ismini dudaklarıma bütün sözcükler bir hiçe uğurlanıyor ve vurgunların hepsi baş ucuma toplanıyor
bir bir işgenceyi tadarken kalp atışlarım sokak çocuklarına benziyor odanın köşesine kıvrılıp yatışlarım
sevmenin adı ızdıraba dönmüş bu yüzden leyla koyup adını sıcağı sen kumu sen çölleri sığdırıyorum yüreğime
’Sende Bir Nefes Ölmek Ümidiyle...’
Ekleyen/Kaynak: talican
Bu bölüme Siir ekleyebilirsiniz. Siir eklemek için
tıklayın
Yazan: orhan_7878 19.01.2008 21:38:47 mükemmel ötesi Ben bu kelimelri okurkan,artık ne yazacağımı şaşırıyorum.Çünki,bu sözlerin,bu şiirin yanında benim kelimelerim mahçup kalır.Gerçekten gözlerim yaşardı vede gönlüm titredi.Harika ötesi bir şey.tebrikler.Saygılar..........
|