ŞİİRLER

13.04.2008 12:32:08

HAK KENTİ
Hak kentim
çileli gözlerin
cüzzamlı derin
ve-kar ile devam eder adın
İrtifa binaltıyüz metre
Nüfus onbin
yarısı asker
ne yolun var ne suyun
yarlar arasından akan ve yaza doğru dağlarda eriyen karlarla birlikte taşan Zap'ını saymassak
Adın gibi garip kentsin Hak.
Sende yaşiayanlar
ne tanrılar, ne insanlar
hiçbir iz bırakmamış gibidirler
Ola ki tanrılar hiçbir zaman uğramadılar semtine ama insanlar
yüzyıllar boyu gelip sende yerleşenler, kaçanlar , korkanlar
yalçın kayalarında bir korunak bulup, çoraklığına
dayanılmaz iklimine karşın sende karar kılanlar, seni barınak bilenler , sende yerleşenler
niçin bir iz bırakmadılar arkalarında
o kaçan, , durmadan kaçan halklar
kovalanan ve kovalayanlar?
Kafka karabasanlarında gördü belki seni, ama adlandırmadı.
(Yada hiç girmedin onun düşlerine)
Bilseydi , senin gibi bir yervar yeryüzünde
en korkunç kitabının konusu sen olurdun.
Tolstoy bilseydi seni
soyluğundan bin beter utanırdı.
Ve kim bilir belki yazarlığından
-şimdi benim utandığım gibi-.
Avvakum bilseydi yakınında senin gibi bir kent olduğunu,kafkasları aşıp çile çekmeye sana gelir,senin mağaralarında yaşardı
Dostoyevski sürülseydi sana
Yer Üstünden Notlar'ı yazardı
yada Suç ve Suç'u.
Kentim Hak.
umudunla umutsuzluğun
güneşin ile karın
uykunla uykusuzluğun
insanlarla hayvanların
kurtlarınla köpeklerin
bil ki
bir inilti gibi sürünüyor bende.
Her kim ki seni gerçekten yaşamıştır
bu inilti sürüp gider yaşamında, düşünde



(hakkari '98 den alıntıdır)

Ekleyen/Kaynak: ALİ DURMUŞ

Yorumlar [ Yorum Yaz ]