ŞİİRLER

24.07.2008 17:32:23

BEN SENİ SEVİYORDUM SEN BİLMİYORDUN
sana uzak kentlerde birinde
zamanın bir yerinde
seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi
onca zamanın üstünde
eskimiyen bir düşüncesin şimdi
insan her gün anımsarmı aynı gözleri
seni seviyordum ve senin haberin yoktu
saçlarını izliyordum uzaktan
kulağının arkasına düşüsü ve burnun
herkesten başkaydı işte
güldüğün zaman yukarıya bakardın
yukarı kalkan başın ve gülen gözlerin vardı
ne güzeldiler....
sen bilmiyordun
ben seni seviyordum
kalbime sığımıyordu aklımdan geçenler
duvarlara,vitrin camlarına, kaldırımlara çarpıyordu
geri dönüyordu çoğalarak
senin sesini duyduğum masalarda
erteliyordum herşeyi
herşeyi erteleyişim oluyordun
kalp ağrısı oluyordun
birlikte soluduğumuz sokkak isimleri oluyordun
mevsimler değişiyor
ve büyüyorduk...
dönemeçler geçiyor köprüler göze alıyor
ve bazen tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk
cesurduk...
ufuk çizgisi maviydi
gün batımı hep turuncu
ve kırmızıydı bütün karanfiller
ben seni seviyordum
sen bilmiyordun
sevinçlerim oluyordun arasıra
sen hiç bilmiyordun
sonra
herhangi biri oldun
bütün sevinçlerim bittikten sonra
yağmurlar yağdı serin haziran akşamları
derken bir gün
uzaktan gördüm seni
saçların bana inat
başın her şeye meydan okuyarak
işte yine aynı...
kalbimi acıttı
yine her zamanki gibi
değiştik sanıyordum
ve sen yine bilmiyordun
şimdi bunları anlatsa
sana birileri
kimbilir.....
yada boşverrrrrrrrr
bilme en iyisi

Ekleyen/Kaynak: zeynep

Yorumlar [ Yorum Yaz ]